جایگاه حقوق محیط زیست درحقوق بین الملل جنگ

اهمیت و نقش اساسی محیط زیست در زندگی و تکامل انسان انکار ناپذیراست. حال آن که جنگ به عنوان یکی از فعالیت های مخرب انسانی باعثتخریب محیط زیست شده و در واقع این مهم ترین رکن بقای انسان کمتریناهمیت را در حقوق بین الملل جنگ به خود اختصاص داده است.همان طور که می دانیم تکنیک های به کار گرفته شده در جنگ می تواندتأثیرات محیط زیستی مخرب فراوانی از خود بر جای گذارد ، از این روحفاظت از محیط زیست در زمان جنگ به عنوان بخشی از حقوق بین المللجنگ درآمده ، هرچند هنوز هم به از منظر حفاظت محیط زیست این قواعدجامع و دقیق نیست ولی نشان دهنده ی ارتقا جایگاه محیط زیست در حقوقبین الملل جنگ می باشد.در زمینه حفاظت محیط زیست در زمان جنگ قواعد پراکنده ای در حقوق1977 منضم i بین الملل جنگ وجود دارد که عمده ترین آن ها در پروتکلملاحظه enmod به کنوانسیون چهارگانه ی ژنو 1949 و کنوانسیونمی شود. این معاهدات در بر گیرنده ی قواعد کلی در ارتباط با حفاظت محیطزیست در زمان جنگ از طریق ممنوعیت به کارگیری ابزار و روش هایی استکه باعث آثار گسترده و شدید و پایدار بر محیط زیست می شوند. در نهایتبا بررسی قواعد مربوط به حفاظت محیط زیست در زمان جنگ می توان بهاین نتیجه رسید که این قواعد برای حفاظت از مهم ترین رکن بقای انسان یعنی محیط زیست جامع و کافی نبوده همچنین نیاز به ضمانت های اجراییمحکم تری دارد. در ضمن با در نظر گرفتن این نکته که این قوانین تنها درمواردی به اجرا در می آیند که منافع قدرت های بزرگ سیاسی دنیا در میانباشد، باید به دنبال راهی برای کاهش نفوذ مسایل سیاسی در زمینه اجرایحقوق بین الملل جنگ در ارتباط با حفظ محیط زیست بود و این قوانین را بهسمت قواعد عرفی و الزام آور برای تمامی کشورهای دنیا سوق داد